Exit Magazine

Maandelijks Brugs Cultuurblad

De Nieuwe

De nieuwe EXit is uit, met alweer een stevige brok lokaal cultuurnieuws.

Onder meer:

*Portret kunstenares Joke Raes: de vrouw die met 11 vingers droomt

*Raymond, de archivaris die niet kan stil zitten

*Krikrak, Brugge wordt speelparadijs voor kinderen

*Jazz Brugge viert 10de editie

*KORF, een warme halte in het hart van de stad

*Reginald Deschepper en het veerkrachtige brein

*Varia: te veel om op te noemen

Zomervertier

EXit-juli is uit, met onder meer:

*Het Cactusfestival groeit niet, maar wordt beter

*Het Belfort vertelt, een ongezien spektakel

*Dichter Marc Braet herdacht

*Lara Taveirne en Marieke De Maré zwaaien af als stadsschrijvers

*Artistiek leider Alexander Jocqué stuurt Concertgebouw nieuwe wegen op

Cultuurcentrum brengt een seizoen vol verrassingen

*Steven en Erika (her)openen muziekwinkel Star’s Music

EXit 366, geheel de uwe met onder meer:

*Brugge in z’n herte, rock in zijn bloed en archiefdozen tot aan het plafond: Benny Scott

*Feest in ’t park 2025 verovert Brugge met muziek, klimaat en mondiale vibs

*Concertgebouw viert de liefde in al haar gedaanten

*Uniek historisch gebouw gerestaureerd

*Feest voor acht eeuwen Begijnhof

*Expo ‘Blauw en Zwart forever in het Stadsarchief

*en varia met 24 volle pagina’s.

‘Dansstorm 2025’ in hartje Brugge

Als de stad het podium wordt

Van vrijdag 16 tot zondag 18 mei wordt Brugge het kloppend hart van de danswereld met 45 voorstellingen, 28 workshops, 3 feestjes en 0 excuses om stil te blijven staan. ‘Dansstorm’ is als prelude van ‘Mirage’ een groots dansfestival dat drie dagen lang Brugge ondersteboven zal keren. Van het Koningin Astridpark enkele pleinen, overal duiken dansers op: jonge wolven, oude rotten, hiphoppende tieners en choreografen met fijne ideeën. En alles is gratis.

Organisator Danspunt, de partner-in-crime van alles wat met dans te maken heeft in Vlaanderen, beschrijft ‘Dansstorm’ als een staalkaart van hun werking. Wat je krijgt, is een inspirerende en soms ronduit vreemde duik in de dans als kunst, therapie, protestmiddel en sociaal bindmiddel.

‘Wat Danspunt uniek maakt in België en ver daarbuiten is de veilige omgeving die we bieden, met ruimte voor experiment en groei. Naast artistieke ondersteuning begeleiden we makers ook in hoe ze hun plek in het werkveld kunnen verstevigen, zowel financieel als organisatorisch’, zegt Koen Victoor, co-coördinator van Danspunt. Danspunt belicht met dit festival de veelzijdigheid van dans en legt nadrukkelijk bruggen naar andere disciplines zoals technologie en AI, die steeds vaker een rol spelen in hedendaagse creaties. Tegelijk wordt ook zichtbaar hoe dans en welzijn met elkaar verweven zijn. ‘Tijdens ‘Dansstorm’ zijn er bijvoorbeeld heel wat initiaties die dans als middel tot verbinding en ontspanning inzetten’, zegt de uitgeweken Bruggeling. ‘Maar evengoed zien we makers die met dans reageren op maatschappelijke thema’s.’

Een gechoreografeerde stad

‘Dansstorm’ is allesbehalve een klassiek festival. In plaats van publiek naar zalen te lokken, trekt het de stad in. ‘We wilden vermijden dat dit een ‘dansbubbel’ zou worden’, zegt Victoor. ‘Daarom gingen we letterlijk de straat op, met wat we dansstraathoekwerk noemen.’ Met andere woorden: dansambassadeurs met sneakers en clipboard trokken Brugge rond om de danswereld te kruisen met buurthuizen, scholen, en alles ertussenin.

Het resultaat? Een festival met 45 performances, 28 dansinitiatieven, 3 feestjes en 5 dj’s. Je vindt alles van intieme dansduetten tot flashmobs en audiowalks waarbij je een choreografie volgt via een koptelefoon. ‘A deluded state of mind’ van Liesbet Hermans, geprogrammeerd door KAAP, is zo’n paradepaardje. Ook ‘The Round’ van Claire Croizé, gebracht door Cultuurcentrum Brugge, gooit hoge ogen: acht Brusselse kinderen dansen solidariteit bij elkaar in een installatie van Jozef Wouters. En bij De Batterie maken jongeren uit diverse leefwerelden een interactieve installatie met klank en beweging.

Van schoolbank tot spotlicht

‘Dansstorm’ maakt ook de vertaalslag van leslokaal naar podium. ‘Dit festival is niet alleen een kans voor dansers en choreografen, maar ook voor dansscholen en docenten om zich zichtbaar te maken’, zegt Svitlana Kolesova van het Brugse Conservatorium. Danspunt werkt daarvoor samen met Brugse (dans)scholen, het Conservatorium én de Kunsthumaniora.

Een mooi voorbeeld is ‘vErSnIpPeRd’ van Andreas Crommelinck, gecoacht door choreografe Zoë Demoustier. Die laatste weet hoe het voelt om als jong talent je eerste voorzichtige passen richting een professioneel podium te zetten. ‘Danspunt geeft jonge makers een podium en ondersteunt hen op lange termijn. Dat is essentieel voor de toekomst van dans in Vlaanderen’, zegt Demoustier.

En wat daarna?

‘Dansstorm’ is het begin, niet het eindpunt. Danspunt koestert internationale ambities en werkt aan een showcasefestival én een internationaal congres om Vlaamse dansmakers ook buiten de landsgrenzen aan het dansen te krijgen. ‘We zijn een van de weinige organisaties in Europa die dans ondersteunen op artistiek, pedagogisch én zakelijk vlak’, aldus Koen Victoor.

Wat dat concreet betekent? Dat je als amateurdanser, maker in wording of doorgewinterde choreograaf bij Danspunt terechtkan voor coaching, residenties, netwerkmomenten en feedbacksessies. Projecten als CODE DANS, Maakplaats en De Dansvitrine maken het verschil tussen een goed idee in je notitieboekje en een knallende première op een plein in Brugge. (ADC)

_____

www.dansstorm.be en www.danspunt.be

Julian, Jonathan en de stille blik van Sarah Mei

Een beetje voyeurisme is een fotograaf nooit vreemd, maar Sarah Mei Herman tilt het naar een hoger plan. Twintig jaar lang volgde ze haar vader Julian en haar twintig jaar jongere halfbroer Jonathan met de camera. Het resultaat? ‘Julian & Jonathan’, een expo die vanaf 10 mei in het Concertgebouw te zien is, en voelt als een zeldzame inkijk in een intiem universum dat balanceert op de rand van herkenning en vervreemding.

‘Ik was twintig toen Jonathan werd geboren’, zegt Sarah Mei Herman. ‘Als enig kind had ik altijd gefantaseerd over een broer of zus. Maar toen hij eindelijk kwam, was ik al volwassen. Fotografie was een van de weinige manieren waarop ik me met hem verbonden voelde.’

Vanaf Jonathans vierde levensjaar begon Herman te fotograferen. Soms stond hij samen met hun vader op de foto, soms alleen. En altijd met een melancholieke kalmte die je eerder zou verwachten in de stilte na een storm, dan in een familieportret. ‘Ik ben geïnteresseerd in de driehoeksverhouding tussen ons en het vreemde gevoel dat ik toekijk op een wereld waar ik niet volledig bij hoor.’

Die spanning tussen nabijheid en afstand is voelbaar in élk beeld. Jonathan groeit op voor de lens, Julian veroudert traag, maar trefzeker, en Herman – die je nergens ziet, maar overal voelt – zoekt naar betekenis, houvast, erkenning misschien. Het project documenteert hun gezamenlijke geschiedenis, maar ook de scheuren daarin. Rouw, verwijdering, hernieuwde toenadering; het zit er allemaal in, gevangen in de stille choreografie van hun lichamen, blikken, houdingen.

Technische beperking

De beelden zijn gemaakt met een middenformaat filmcamera: traag, kostbaar en meedogenloos eerlijk. ‘Die technische beperking dwong ons om te vertragen. Jonathan en Julian moesten stil blijven staan, ik moest mijn moment kiezen. Dat creëerde een soort stille ruimte, bijna alsof ze gefotografeerd zijn in een parallel universum naast het gewone leven’, zegt ze.

Soms kijkt Jonathan trots in de lens, vaker lijkt hij zich af te vragen waarom dit allemaal moet. Die ambivalentie maakt de beelden des te krachtiger. ‘Bij elke fotosessie probeer ik dichter tot hem te komen, een band op te bouwen, zijn innerlijke wereld te begrijpen. En soms zorgt juist de weerstand die ik ervaar ervoor dat mijn nieuwsgierigheid alleen maar toeneemt.’

Herman is geen buitenstaander, maar ook geen deel van het tweetal dat ze documenteert. Ze is halfzus, dochter, fotograaf en nooit helemaal één van hen. Die positie geeft haar werk een aangrijpende dubbelzinnigheid. ‘Julian & Jonathan’ is evenzeer een familieverhaal als een zelfportret. En ja, er is ook plaats voor een ander soort afscheid. Helemaal aan het begin van het boek en de tentoonstelling duikt Hermans grootmoeder op. Ze is de enige andere vrouw in het project en wordt geportretteerd aan het einde van haar leven. Een stille referentie aan de generaties die voorbijgaan, de cirkel die zich sluit.

Sarah Mei Herman (°1980) is geen onbekende in de internationale fotografie. Haar werk hing al in de National Portrait Gallery in Londen, het Benaki Museum in Athene en op het JIMEI x ARLES International Photo Festival in China. Ze publiceerde inFoam, Vogue Italia en i-D, en haar vorige boek ‘Solace’ kreeg lovende kritieken.

Met ‘Julian & Jonathan’ levert ze niet alleen haar meest omvangrijke project af, maar ook haar meest persoonlijke. Wie ooit geprobeerd heeft om zijn eigen familie te begrijpen, weet: dit is geen simpele klus. Maar Herman heeft het geduld, het oog en het hart om het onzichtbare zichtbaar te maken. (ADC)

____

http://www.concertgebouw.be

Brugge Foundation en gidsen slaan handen in elkaar

Er wordt nog altijd stevig gewaakt over het Brugse religieuze erfgoed. Eind augustus 2024 organiseerden de ‘Gidsen met een Hart’ een erfgoedbenefiet ten voordele van het Brugse patrimonium. Dat bracht bijna 10.000 euro.

Dat bedrag werd overgemaakt aan de Brugge Foundation, een vereniging die zich inzet voor het behoud en herbestemming van Brugs waardevol erfgoed. Nu is gekozen voor de restauratie van het beeld van de Heilige Elisabeth van Thüringen, patrones van het Begijnhof. Het beeld is eigendom van Stad Brugge die mee stapt in het verhaal. Het beeld vertoont ernstige vervuiling en schade en is daardoor aan restauratie toe. Ook de portaalnis van de Begijnhofkerk wordt meegenomen in het dossier.

Mooi gebaar, maar er is meer. Om het erfgoed meer te laten leven bij het grote publiek hebben de ‘Gidsen met een Hart’, samen met de Brugge Foundation beslist, een open atelier te verbinden waarbij iedereen de restauratrice aan het werk kan zien tijdens de behandeling van het patronesbeeld. Straks waakt de Heilige Elisabeth terug als vanouds over het Begijnhof. (LF)

­­­______

Info: david.serlet@telenet.be

Tijdreis naar de kindertijd

Volkskundemuseum duikt in de jaren 1950 en 1960

Wie nostalgisch wordt van de geur van versgemalen koffie in een emaillen pot, de bromtoon van een ouderwetse radio of de charme van een vast telefoontoestel met draaischijf, zit goed in het Brugse Volkskundemuseum. De interactieve opstelling ‘Kinderen van toen’ kreeg een grondige make-over en neemt bezoekers mee naar de kindertijd van de jaren 1950 en 1960. Drie thematische kamers – een woonkamer, een keuken en een ruimte over vakantie en vrije tijd – brengen de sfeer van die tijd opnieuw tot leven. Jong en oud kunnen herinneringen ophalen, ervaringen uitwisselen en ontdekken hoe het dagelijkse leven eruitzag vóór smartphones, PlayStations en TikTok.

Het Volkskundemuseum, gevestigd in 17de-eeuwse werkmanshuisjes in de Sint-Annawijk, zet al jaren in op het ontsluiten van het erfgoed van het alledaagse leven. De benedenverdieping toont hoe het leven in Brugge eruitzag tot 1945, met recent vernieuwde ruimtes over gezelschapsspellen en textiel. Maar de tijd staat niet stil, en dus werd de bovenverdieping in een nieuw jasje gestoken. ‘Kinderen van toen’ focust bewust op de jaren 1950 en 1960, een periode waar velen nog levendige herinneringen aan hebben.

‘Social objects’

Het museum beperkt zich niet tot passief kijken: bezoekers mogen de objecten niet alleen bewonderen, maar ook gebruiken. De tafel dekken zoals in de tijd van bomma en bompa? Even bellen met een klassieke bakelieten telefoon? Of luisteren naar de radio zoals in de jaren waarin de televisie nog geen vaste plek in de huiskamer had? Het kan allemaal. Dankzij de steun van de Vrienden van Musea Brugge kon het museum verschillende ‘social objects’ aankopen: voorwerpen die herinneringen oproepen en gesprekken tussen generaties op gang brengen. Grootouders en kleinkinderen kunnen zo samen ontdekken hoe het huishouden, vrije tijd en vakantie er vroeger uitzagen. Een knipoog naar vroeger, zonder de valkuil van stoffige nostalgie.

De vernieuwing van ‘Kinderen van toen’ past binnen een bredere opfrissing van het Volkskundemuseum. Maar het blijft niet bij een nieuwe scenografie: vanaf 2026 zet de Stad in op participatief verzamelen. Bruggelingen worden actief betrokken bij het erfgoedbeleid en krijgen de kans om objecten, verhalen en herinneringen te delen. Zo groeit de collectie mee en worden persoonlijke geschiedenissen verankerd in het bredere verhaal van de stad.

______

http://www.museabrugge.be

Red Rock: gratis festival met grote namen en beloftevolle nieuwkomers

Red Rock trapt op donderdag 1 mei al het festivalseizoen op gang in het Astridpark. Acht bands, een pak beloftevol talent en een stevige afsluiter met De Mens. Dit jaar schreven maar liefst 360 bands zich in voor het concours – een record. Na een strenge selectie bleven vier finalisten over, klaar om het beste van zichzelf te geven.

De jury – volhardend, streng maar rechtvaardig – ploegde zich door het aanbod en koos YUMA (Ruiselede), Maquillage (Mechelen), Yerra Yerra (Hasselt) en West Coast Caravan (Gent) als de vier kanshebbers. De winnaar mag niet alleen met een cheque van 500 euro naar huis, maar krijgt ook opnametijd, een fotoshoot en een podiumplek bij Cultuurcentrum Brugge. Het publiek mag tussen 16 en 17 uur stemmen op hun favoriet, die beloond wordt met een unieke tRRofee én vinyltegoed bij Cherry Picker Record Store.

Een avondprogramma met extra ‘girlpower’
Na het concours is het tijd voor de grote namen. JEN opent de avond – oftewel Jente Neels, de Brugse multi-instrumentaliste die op het punt staat in Nederland te touren met Pommelien Thijs. Daarna Maria Iskariot: rauw, brutaal en winnaar van Humo’s Rock Rally 2023. ILA trekt de lijn van vrouwelijke frontvrouwen door en brengt hun hypnotiserende mix van Turkse invloeden en grunge. En als ultieme afsluiter? De Mens. Onverwoestbaar, tijdloos en nog steeds even gretig als dertig jaar geleden.

Red Rock is meer dan muziek
Naast de concerten kan de RR-gang(st)er terecht bij foodtrucks, kinderanimatie en de Villa Bota DJ’s, die het Astridpark de hele dag van de juiste vibe zullen voorzien. En het beste van al? Red Rock blijft gratis. Een festival dat talent een kans geeft én het publiek een topdag bezorgt, wat wil een mens nog meer op 1 mei? (ADC)

______

www.redrockbrugge.be

Erfgoeddag in de startblokken

Geen ‘luie zondag’ op 27 april, want dan vindt Erfgoeddag 2025 plaats met meer dan 70 gratis activiteiten. Onder het motto ‘Game On!’ staan sport- en spelerfgoed centraal. BIS-stagiair Laura Delbarre, die Erfgoedcel Brugge bijstaat voor de lokale coördinatie van Erfgoeddag, en stagiair Elie Deschepper gidsen ons door dit jaarlijkse cultuurevenement.

Elie Deschepper: ‘We hebben allebei een passie voor erfgoed. Ik koester al langer de wens om mijn theoretische kennis uit de opleiding ‘Geschiedenis’ praktisch toe te passen voor een maatschappelijk relevant doel. Toen ik de kans kreeg om mijn interesse op een innovatieve manier te delen met anderen, was ik meteen enthousiast.’

Laura Delbarre: ‘Tijdens mijn educatieve bachelor ‘Geschiedenis’ merkte ik dat leerlingen en het brede publiek erfgoed nog te vaak zien als objecten in musea. Maar erfgoed is zoveel breder dan wat je ziet in een vitrinekast. Erfgoeddag is een evenement dat toont dat erfgoed wel degelijk alive and kicking is. Zo organiseren we tai chi en yogasessies op historische Brugse locaties en zetten we zo eeuwenoude immateriële erfgoedpraktijken uit andere culturen in de kijker.’

EXit: Wat heeft het thema ‘Game On!’ te maken met erfgoed?

Elie: ‘Sport en spel zijn inherent aan de mens. Neem het gezelschapsspel Backgammon, dat zijn oorsprong vindt in Mesopotamië. Ongelofelijk, toch? Na 5.000 jaar kunnen we dit spel nog steeds spelen, bijvoorbeeld in de tuin van het Volkskundemuseum tijdens Erfgoeddag.

Laura: ‘Ik ben vooral geïnteresseerd in de educatieve waarde van spelen. Als we zeggen dat iets kinderspel is, bedoelen we vaak dat het simpel is. Maar spel is juist een manier om de wereld te begrijpen. We leren risico’s inschatten en sociale scenario’s verkennen in een veilige omgeving. Dit gebeurde in het verleden, gebeurt nu en zal ook in de toekomst blijven gebeuren.’

EXit Dit jaar zet Erfgoedcel Brugge in om Erfgoeddag zo toegankelijk mogelijk te maken. Hoe voeren jullie dit concreet uit?

Laura: ‘We willen dat iedereen kan genieten van Erfgoeddag. Hiervoor hebben we onder andere de hulp ingeroepen van de toegankelijkheidsambtenaar van Stad Brugge en verschillende acties opgericht. We voorzien bijvoorbeeld per activiteit een fiche waar je toegankelijkheidsinformatie over de locatie kunt nalezen. Zo kan iedereen voor zichzelf bepalen of die kan en wil deelnemen. Daarnaast zijn er ook enkele activiteiten specifiek bedacht met toegankelijkheid in het achterhoofd: G-circus bij WOESH, of een speelse zoektocht voor mensen met een cognitieve beperking.’

EXit: Er zijn maar liefst 70 gratis activiteiten, maar kun je pns enkele niet te missen tips voor Erfgoeddag geven?

Elie: ‘Tijdens Erfgoeddag zijn Laura en ik vooral achter de schermen te vinden, maar persoonlijk ben ik erg geïnteresseerd in schaken en de middeleeuwen. Ik zou zeker een bezoek brengen aan de Blitztoernooien van de Koninklijke Brugse Schaakkring of aan het Adornesdomein, waar je een blik achter de schermen krijgt van een middeleeuws steektoernooi.’

Laura: ‘Het is moeilijk om er één activiteit uit te pikken, omdat het zo’n voldoening geeft om te zien hoe dit project groeit en te weten dat je daar een actieve rol in hebt gespeeld. Maar als ik toch moet kiezen, zou ik zeker de muzikale Beiaard bingo vanuit het Belfort aanraden. Of ontdek speelgoed opgegraven door archeologen en hun hedendaagse replica’s in spelcafé tspelopdewagen. Deze concepten vatten de essentie van Erfgoeddag perfect samen voor mij: mensen op een leuke en laagdrempelige manier kennis laten maken met cultureel erfgoed.’ (ADC)

_____

www.erfgoedcelbrugge.be/erfgoeddagInschrijven (verplicht voor sommige activiteiten) kan via dezelfde site vanaf maandag 7 april om 10.00 uur tot donderdag 24 april om 22.00 uur. Telefonisch reserveren kan